PRZESZCZEPIANIE TKANEK OKA
Rogówka to przezroczysta błona, która pokrywa przednią część gałki ocznej (przy otwartych powiekach jest w kontakcie z powietrzem), a z tyłu graniczy z przednią komorą gałki ocznej. Pełni bardzo ważną rolę w procesie widzenia, jest ośrodkiem optycznym oka, załamuje promienie świetlne. Od jej kształtu i przezierności zależy w dużej mierze ostrość widzenia. Jeśli rogówka, w wyniku chorób lub urazów traci przezierność i odpowiednie właściwości optyczne, jedyną możliwością leczenia może być jej przeszczepienie. Wskazania do przeszczepienia tkanek oka są różnorodne: poprawa wzroku (keratoplastyka optyczna), rekonstrukcja uszkodzonej rogówki lub leczenie schorzeń rogówki (blizny, owrzodzenia, zakażenia).
Przeszczepy rogówki są najstarszymi, a obecnie najczęściej wykonywanymi i najbardziej skutecznymi przeszczepami allogenicznymi. Również udział przeszczepień zakończonych powodzeniem jest największy wśród wszystkich zabiegów przeszczepiania tkanek.
Keratoplastyka jest formą rehabilitacji wzrokowej w przypadku zaawansowanych i nieodwracalnych zmian w tkance powodujących jej zmętnienie – blizn pozapalnych lub pourazowych, zaawansowanych chorób z grupy dystrofii oraz silnych zniekształceń, jak w przypadku zaawansowanych ekstazji, takich jak stożek rogówki. Czasem wykonuje się również zabiegi ze wskazań nagłych, w przypadkach perforacji rogówki lub ciężkich owrzodzeń z martwicą tkanki, co w efekcie także może prowadzić do perforacji i utraty gałki ocznej.
Przeszczep rogówki polega na usunięciu uszkodzonej części rogówki i zastąpieniu jej inną częścią o podobnych rozmiarach i kształcie, otrzymaną od zmarłego dawcy.
Wyróżniamy trzy podstawowe rodzaje przeszczepów rogówki: keratoplastyka drążąca (pełnej grubości), przeszczep przedni oraz przeszczep tylny. Zabieg jest wykonywany przez lekarzy okulistów specjalizujących się w chirurgii narządu wzroku, trwa przeważnie około godziny. Wymaga tylko krótkiego pobytu w szpitalu, a niekiedy wykonywany jest nawet w trybie ambulatoryjnym tzn. że po zabiegu i kilkugodzinnej obserwacji pacjent może iść do domu. W przypadku przeszczepów pełnej grubości nowa rogówka jest przyszyta szwami, które usuwa się stopniowo w miarę „wgajania się” przeszczepu. Usuwanie szwów może trwać nawet kilka miesięcy. Natomiast w przypadku przeszczepów warstwowych (przednich lub tylnych) zakładanie szwów nie jest w ogóle konieczne.
